“Foron as primeiras noivas
na grande e fermosa Praia.
Rompían contra o meu peito
salvaxemente me amaban.

Nas súas drestas escumante
adeprendín nas nortadas
a xogar á vida e norte
cós perigos da resaca.

Fun de todas prometido
e nos buguios e as rachas
con escura voz profética
por meu nome me chamaban.

E quen era revelándome
deixaronme nas entranas
un degoiro de horizontes
e de naves que se marchan.”

Dictinio de Castillo-Elejabeytia


Pájaros

"En oscuro silencio
los treinta pájaros 
de mi esqueleto.

Cuando vuelan, me muevo
pisando, firme, el suelo.

Cuando se posan, duermo.

Cuando se mueran,
seré yo el pájaro, lejos."

Dictinio de Castillo-Elejabeytia