No necesariamente en este orden

Toda, os explicaré
toda la verdad sobre nosotros.
    Somos tan impresionables
que cuando miramos el techo ni siquiera creemos verlo
sostenido por paredes o columnas, sino
que la vista se fija, arrebatada,
en una salpicadura de barro o una costra o una araña.

Somos tan asustadizos
que cuando miramos abajo vemos los kilovatios
consumidos en las clases de gimnasia.
      Somos
tan buenos que cuando miramos hacia la izquierda vemos
lo que nos estamos perdiendo y tan crudos que a mano derecha
nos aparece el sol que despunta en las viñas.

Somos tan meditabundos que cuando echamos un vistazo desde las gradas              
de un teatro romano a menudo nos sorprendemos
a nosotros mismos pensando qué suerte ser como somos
en lugar de tikis* de las islas Marquesas.

* Tiki: Es el nombre que se da en las culturas de Polinesia a unas estatuas de gran tamaño con forma humana. (N. del T.)

Ernest Farrés i Junyent



QUÈ SE'N PENSA DELS POETES
Nascuntur poetae?

Ben mirat, no se'n pensa
gairebé res. No es pensa:
i ara què estarà fent?
O bé: té res en perspectiva? Escriu?
Treballarà com qualsevol persona...?

No n'he tret l'aigua clara
si he parlat amb algú
sobre això. S'emboliquen
amb estereotips
o es mostren totalment
indiferents. A alguns
els fum que, quan tothom
balla els goigs de sant Prim,
ells romancegin apamant la lluna,
o que, mentre la gent
sap el pa que s'hi dóna,
els poetes demandin
l'anarquia. Profans
en matèria d'hipèrboles,
pressuposen i tot
que són uns malaurats corcs, escurabutxaques,
buidaampolles, tòtils, poca-soltes, paràsits
o proletaris-de-la-poesia.

No, de segur que no s'hi pensa gens.
Ben mirat, ni acudits
no es fan sobre poetes.

Ernest Farrés i Junyent






No hay comentarios: