Consideraciones póstumas
La vida pende de un hilo
y es pesada la vida
Vincent Oliphant
gebed tot die bome
mag ek altyd die voorreg hê
die voorreg om julle só te sien staan
sagmoedige stil monnike
julle wat nog nooit ‘n hand teen iemand gelig het nie
gee my iets van julle heiligheid
sodat ek uiteindelik die byl neer kan lê
hierdie wapen wat ek so ongenaakbaar teen julle opneem
julle wat só hulpeloos met jul voete in die aarde geanker staan
waardige vriende
julle wat ten spyte van alles steeds my asem aan my gee
gee my méér
gee my die wysheid om te weet
hoe ek julle liefde kan beantwoord
sodat ek weer die tuin mag betree
om sáám met julle my plek in te neem
om sáám ‘n nuwe gees met die grond te laat groei
my vriende
my behoud
Vincent Oliphant
iets
iets wat verlore moes wees
iets uit ‘n vergange tyd
iets sonder naam
het behoue gebly
ek sien dit as jy uitgelate lag
en jou oë blink
soos granate
as jy brabbeltaal met babas praat
of in stilte
gare deur ‘n kleed laat gly
iets wat verby moes wees
iets wonderbaarliks
iets waardeur ek ‘n kykie
op die geheim van lewe kry
is my beskore
ek is uitverkore
Vincent Oliphant
No hay comentarios:
Publicar un comentario